เราชื่อ “นิดหน่อย” นะคะ เราเกิดมาในครอบครัวที่ค่อนข้างจะมีพื้นฐานดีมาก เพราะว่าพ่อของเราทำงานเป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัวซึ่งเป็นธุรกิจที่ไม่ได้ใหญ่มาก ซึ่งบ้านของเราก็อยู่ในตัวโรงงานเล็กๆ ของพ่อเราเลย เราเติบโตมาที่นี่ตั้งแต่เด็ก เราก็จะเจอกับคนงานต่างด้าวมากมาย จนตอนนี้เราอายุ 20 ปีแล้ว ที่บ้านของเราก็ยังมีคนงานต่างด้าวเต็มบ้านไปหมด แถมยังมีเยอะกว่าเดิมด้วย ซึ่งคนงานที่บ้านของเราก็จะเปลี่ยนหน้าค่าตาไปเรื่อยค่ะ พอพวกคนต่างด้าวพวกนี้เวลาเก็บเงินได้ก้อนหนึ่งพวกเขาก็จะกลับไปอยู่ที่บ้านเกิด แต่ถึงแม้ว่าจะมีคนลาออกจากโรงงานพ่อของเรา แต่ก็จะมีคนงานใหม่เข้ามาอยู่เรื่อยๆ หลังจากที่เราเรียนจบชั้น ม.6 ตอนแรกเรามีความตั้งใจว่าจะไปเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย แต่พ่อของเราสั่งไม่ให้เรียน แต่ให้มาช่วยดูแลธุรกิจที่บ้านแทน ซึ่งช่วงนั้นก็เป็นช่วงที่เสมียนคนเก่าลาออกพอดี พ่อก็เลยให้เราไปดูแลบัญชี และเรื่องการเงินแทนพนักงานบัญชีคนเก่า เนื่องจากว่าพ่อของเราเป็นคนที่ไว้ใจใครยากมาก พนักงานคนเก่ากว่าพ่อของเราจะไว้ใจก็ใช้เวลาเกือบสองปีเลย แต่อย่างเราลงมาทำเองพ่อเราก็ไม่เคยมาคุมนะคะ และเราเองก็ไม่เคยคิดจะโกงพ่อของเราด้วย เพราะเงินทุกบาททุกสตางค์ในวันนี้ถ้าเราไม่พอใช้เราก็สามารถขอพ่อของเราได้อยู่แล้ว
แต่ประเด็นที่เราจะมาเล่าในวันนี้มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวของเราเองโดยที่พ่อของเราก็ไม่รู้เรื่องนี้ด้วย เอาความจริงแล้วเราค่อนข้างจะอึดอัดนะคะที่เราไม่สามารถบอกใครเรื่องนี้ได้เลยเพราะว่าเรารู้สึกอาย มันเป็นเรื่องของเราที่เกิดขึ้นกับคนงานคนหนึ่ง ซึ่งมันเกิดขึ้นตอนที่พ่อของเราไม่อยู่บ้าน แล้ววันนั้นก็เป็นวันอาทิตย์ที่คนงานก็หยุดกันหมด ซึ่งคนงานก็จะพักกันอยู่ที่ห้องพักคนงานที่หลังโรงงานค่ะซึ่งพ่อของเราได้เป็นคนสร้างเอาไว้เอง แล้วก็ให้คนงานอยู่ฟรี เรื่องนี้มันเกิดขึ้นจากว่าเราต้องการจะยกของชิ้นหนึ่งซึ่งมันเป็นของที่หนักมากและเราก็เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ไม่ได้มีแรงอะไรเยอะมากเราก็เลยไปเรียกคนงานคนหนึ่งมาช่วยยก ซึ่งตอนนั้นคนงานที่เราเรียกมาใช้ก็ดูเหมือนว่าจะหงุดหงิดเล็กน้อยเพราะวันนั้นก็เป็นวันหยุดของคนงานด้วย แต่เขาก็เดินมายกของให้เรานะคะ ของค่อนข้างที่จะหนักมากและก็ยกจากชั้นล่างขึ้นไปยันชั้นสาม ซึ่งเป็นชั้นที่มีห้องนอนของเราอยู่ แต่ตอนนั้นเราให้คนงานของเรายกของขึ้นไปก่อน เพราะว่าเราจะรอเคลียร์เอกสารบิลค่าใช้จ่ายให้เสร็จก่อน แต่เราจำได้เลยว่าตอนนั้นคนงานหายไปบนห้องเราค่อนข้างที่จะนานมาก เราเองก็เริ่มเอะใจกลัวว่าคนงานจะไปขโมยของในห้องเรา ตอนนั้นเราก็เลยรีบเดินขึ้นไปที่ชั้นสามและไปที่ห้องของเราเลยค่ะ
สิ่งแรกที่เราช็อคก็คือ ตอนที่เราเปิดประตูเข้าไปเราก็เจอคนงานต่างด้าวคนนี้กำลังหยิบกางเกงในของเราที่ใส่แล้วมาดม ตอนนั้นเราตกใจมากเราก็เลยเอะอะโวยวาย แล้วคนงานต่างด้าวก็รีบเอามือมาอุดปากของเราทันที ตอนนั้นเราพยายามดิ้นแรงมาก แต่ว่าเราสู้แรงไม่ไหวจริงๆค่ะ คนงานต่างด้าวแรงเยอะมากจริงๆ ตอนนั้นเราถูกล็อคตัวแล้วก็ได้ไปทุ่มตัวบนเตียง คนงานต่างด้าวรีบวิ่งมาล็อกประตู แล้วหลังจากนั้นเราก็โดนคนงานต่างด้าวคนนี้ลวนลามค่ะ เรากรีดร้องดังมาก แต่ว่าตอนนั้นไม่มีใครอยู่บ้านเลย เราโดนคนงานต่างด้าวจับเราฉีกเสื้อผ้าออกไม่เป็นชิ้นดี โดนคนงานดูดนม เราพยายามดิ้น แต่ดิ้นยังไงก็ดิ้นไม่หลุด ตอนนั้นเราก็ทำใจแล้วว่าเราต้องโดนข่มขืนแน่ๆ จากตอนแรกเราดูเหมือนว่าเรากำลังจะร้องไห้ แต่เชื่อมั้ยคะสัมผัสแรกที่เราโดนคนงานต่างด้าวเบิร์นหี ความรู้สึกของเราเปลี่ยนทันที เราไม่เคยสัมผัสความรู้สึกที่เสียวเท่านี้มาก่อน ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นนะคะ แต่ว่าตั้งแต่เรามีเพศสัมพันธ์มาก็ยังไม่มีผู้ชายคนไหนที่กล้าเลียหีให้กับเรา ลิ้นสากๆ ของคนงานต่างด้าวมันทำให้เรารู้สึกฟินเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นเราก็ปล่อยเนื้อปล่อยตัวเลยค่ะ เอาความจริงตอนนั้นเราก็ค่อนข้างมีความสุขนะคะที่ได้เย็ดกับคนงานต่างด้าวคนนั้นเพราะว่าคนงานคนนี้ค่อนข้างที่จะมีกล้ามเนื้อแน่นมาก ตอนที่เราโดนเย็ด เราก็เอามือไปรูปหน้าท้องของคนงานต่างด้าวด้วย ซิกแพคแน่นมากค่ะ และนี่มันก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เราไม่กล้าบอกพ่อของเรา เพราะว่าเราเองก็จำยอมที่จะโดนเย็ดด้วยในช่วงหลัง